इटहरी : अहिले इटहरी उपमहानगरपालिकाका मेयर हेमकर्ण पौडेलले इटहरीको पत्रकारिता माथि लगाएको आरोप चर्चामा छ । चर्चा सामान्य भएपनि यसको अर्थ र इतिहास भने वृहत् र पुरानै छ । पौडेल मात्र पहिलो मेयर हैनन् जसले पत्रकार र पत्रकारिता माथि औला उठाए । 
यसअघिका मेयर द्वारीकलाल चौधरीले पत्रकारको नाकको डाँडी भाँच्ने धम्की दिए । पत्रकार माथि भौतिक रूपमै आक्रमण प्रयास गरेका उनले लामो समय पत्रकार सँगको जुहारीमा समय बिताए । उनले मुख्यतः पत्रकारले बिल पेस गरेको देखि खान नपाएको सम्मको आरोप लगाए । मिडिया हाउस र विज्ञापन एजेन्सीलाई पत्रकारिता बुझेका उनले सोलोडोलो जवाफ फर्काए । 
चौधरीलाई पत्रकारिता सँग आक्रोशित हुने विषय हो सिफएफएल बल्ब प्रकरण । सिएफएल बल्बमा भएको भ्रष्टाचारको समाचार लेखेका पत्रकार विराट अनुपमलाई नाकको डाँडी भाँच्ने धम्की दिएका थिए । पछि नगरपालिकाले गठन गरेको छानबिन समितिले समेत सिफएफएल बल्बमा अनियमितता भएको ठहर गरेको थियो । त्यसपछि घटनालाई सामान्यीकरण गर्न समग्र पत्रकारितामा उनले औला उठाए । त्यतीमात्र हैन मेयर भवनको भुक्तानीमा प्रश्न उठाएका कृष्ण बहाव माथि आक्रमण प्रयास गरे । 
मूलधारका मिडियाले स्थलगत वास्तविकता नबुझी मेयरलाई पक्षपोषण हुने अन्तरवार्ता र समाचार प्रकाशित भए । फलस्वरूप उनको हर्ष बढाई भयो । जसले मेयर चौधरीलाई पुलकित बनायो । उनलाई भ्रष्टाचार विरोधी अभियन्ता भएको भन्दै अभिनन्दनको तयारी भयो । विराटनगर विमानस्थलमा उनको भव्य स्वागत भयो । उनी इटहरीका मात्र हैन देशकै सेलीब्रेटी भए । 
तत्कालीन मेयर चौधरीले डोजर लिएर जथाभाबी भत्काउँदा समेत सबैको प्रशंसा पाए । उनी देशै भरमा सर्वाधिक लोकप्रिय मेयरको रूपमा कहलिए । त्यस बेला उनको पार्टी नेकपा एमालेले आवेशमा नआउन बारम्बार सम्झायो । तर उनले एमालेकै नेताहरूलाई जथाभाबी आरोप लगाए । अन्य पार्टीहरूले उनको विरोध जनाए । उनै चौधरीले पुनः मेयरको टिकट पाएनन् । पार्टी परिवर्तन गरेर माओवादी केन्द्र प्रवेश गरे । नेपाली काँग्रेस सँगको गठबन्धनमा समेत सुनसरी २ (क) बाट प्रदेशसभामा पराजित भए । 
हालका मेयर हेमकर्ण पौडेलले उनको विरुद्धमा नेपाली काँग्रेस पार्टीको तर्फबाट पत्रकार सम्मेलन गरे । मेयर नसच्चिए आन्दोलन गर्ने चेतावनी उनै पौडेलले दिएका हुन् । पत्रकारको पक्षमा नेपाली काँग्रेस प्रतिबद्ध भएको उनले त्यस बेला सुनाए । उनै पौडेलले मेयर चौधरीको कार्यकक्षमा तालाबन्दी समेत गरेका थिए ।  
तालाबन्दीको पाँचबर्ष पछि मेयर पौडेलले पुनः पत्रकारिता माथि गम्भीर आरोप लगाएका छन् । २०७९ को स्थानीय तह निर्वाचनमा मेयरको उम्मेदवार पौडेलले पत्रकार सुरक्षित हुने र प्रेस तथा अभिव्यक्ति स्वतन्त्रताको रक्षा गर्ने बाचा गरेका थिए । अघिल्ला मेयर चौधरीले सीमित पत्रकारलाई नामै लिएर गाली गरेपनि पौडेलको पालामा समग्र पत्रकारिताको बेइज्जत हुनेगरि आरोप लागेको छ ।
दुवै मेयरको एउटै मनसाय ‘पत्रकार पैसामा बिक्छन्’ भन्ने बुझिन्छ । यसअघि उल्लेख भए अनुसार लोककल्याणकारी विज्ञापन, सार्वजनिक सूचना र विज्ञापन एजेन्सीको कारोबार पत्रकारितामा पर्दैन भन्ने दुवै मेयरले ठम्याउन सकेको देखिँदैन । 
हालका मेयर पौडेलले पनि यसअघिका दुई वर्ष व्यापक विकास गरेको चर्चा चुलियो । स्थानीय र मूलधारका मिडियामा उनको चर्चा भयो । उनका हरेक निर्णयहरू मूलधारका मिडियाले कभरेज गरे । रुटिन अफ नेपाल बन्दमा पैसा तिरेरै प्रचार गरियो । 
अहिले पौडेलको आलोचनाका केही समाचार प्रकाशित हुन थालेका छन् । नगर बस खरिद प्रकरण देखि सुरु भएको आलोचनाको शृङ्खला बेरुजु सम्म पुगेको छ । बेरुजुको विषयमा व्यापक आलोचना भएपछि ध्यान मोड्न नयाँ रणनीति अपनाएको अनुमान गरिएको छ । देशैभरका ११ उपमहानगरपालिका मध्ये सबैभन्दा बढी बेरुजु इटहरीमा देखियो । 
महालेखा परीक्षण प्रतिवेदनमा बेरुजुको अङ्क मात्र नभएर प्रकृति पनि गम्भीर ढङ्गले उठाइएको छ । खरिद प्रक्रियामा चलखेल भएको आशङ्का सहितका विवरण प्रतिवेदनमा उल्लेख छ । जसले मेयरलाई झस्काएको छ । पत्रकारले सोही विषयमा बारम्बार समाचार लेखेपछि पौडेलले बिषयान्तर गर्न खोजेको बताइन्छ । यसबिचमा जुनियर कर्मचारीलाई प्रमुख प्रशासकीयको रूपमा टिकाउन दुई जना सिनियरलाई सरुवा गराउन मुख्यमन्त्री कार्यालयमा पत्राचार गरेको विषय पनि चर्चामा छ ।
उता धरानका पत्रकार गोपाल दाहालले खोज पत्रकारितामा प्रकाशित गरेको समाचारलाई लिएर मेयर हर्कराज राई (हर्क साम्पाङ)ले खोज पत्रकारिता अन्त्य गर्ने धम्की दिए । साम्पाङ समर्थित युवाहरूले दाहालको घर घेराउ नै गरे । उनले जिल्ला प्रशासन कार्यालय सुनसरीमा सुरक्षा माग गरे । नेपाल पत्रकार महासङ्घले छानबिन समिति गठन गर्‍यो । समितिले साम्पाङले समाचारकै विषयलाई लिएर आक्रमण गर्न उक्साएको प्रतिवेदन तयार पर्यो । 
खोलामा अवैधानिक पार्क बनाएको, देउताको नाम लिएर प्लटिङ गरेको, साम्पाङ नक्कली माओवादी भएको विषयमा दाहालले खोज पत्रकारिता केन्द्रमा समाचार प्रकाशित गरेका थिए । जसले साम्पाङले ढाकेको भ्रमलाई उदाङ्गो बनायो । उनको इतिहास र वर्तमानको वास्तविकता देखाइदियो । त्यही बेथितिकै दलदलमा अहिले पनि साम्पाङले श्रमदानलाई गलत अर्थ लगाएर उपमहानगरपालिका बाट भुक्तानी लिइरहेका छन् । 
श्रमदानमा उठाएको चन्दाको विवरण सार्वजनिक नगरी उनले उपभोक्ता समिति गठन गराएर भुक्तानी दिइरहेका छन् । अहिले पनि साम्पाङको विषयमा कपुरी न्युजले आलोचनात्मक समाचार लेख्ने भएकाले त्यसका विरुद्ध अभिव्यक्ति दिन्छन् । मूलधारका मिडिया प्रति आक्रोश ओकल्ने साम्पाङले युट्युब र फेसबुक मार्फत आफ्नो लोकप्रियता बढाएका छन् ।