स्वास्थ्य मानिसको नैसर्गिक अधिकार हो । तर, हाम्रो देश नेपालमा स्वास्थ्य क्षेत्रमा अन्य क्षेत्रमा भन्दा बढी बेथिति छ । विगत दश बर्षको अन्तरालमा च्याउसरि खुलेको अस्पतालहरूले सर्वसाधारणलाई सेवा दिनुको साटो उल्टो चुसिरहेका छन् । सरकारले पनि प्राइभेट अस्पतालका हरेक क्रियाकलापलाई नजिकबाट निगरानी गर्न सकिरहेको छैन, जो अत्यन्तै आवश्यक छ ।

पछिल्लो समय सहरलाई केन्द्रित बनेर खोलिएका अस्पतालहरूलाई विरामी पाउन हम्मे–हम्मे परिरहेको छ । प्राइभेट अस्पतालहरूले विभिन्न ठाउँमा दलालहरू खडा गरी त्यही दलाल मार्फत विरामीहरू मोटोरूपमा खरिद आफ्नो अस्पतालतिर तानिरहेको पाइन्छ । सहरमा दलालहरूले जुन अस्पतालले बढी पैसा दिन्छ, उही अस्पतालमा बिरामी पु¥याएर हिड्ने एम्वुलेन्सहरूको ठगी धन्धाको सञ्जाल ठूलो छ ।

एम्बुलेन्स सेवाको आवरणमा उनीहरूले बिरामी दलालको काम गरिरहेका छन् । सहरका अस्पतालहरूका लागि एम्वुलेन्स ड्राइभरहरू ज्वाइँजस्तै हुन् । उनीहरूले जे–जे माग्यो त्यही–त्यही पु¥याउने काम प्राईभेट अस्पतालका सञ्चालकहरूले गरिरहेका छन् । यस्ता अनैतिक क्रियाकलाप सुन्दैमा अनौठो लाग्ने गर्दछ । एउटा सरकारी अस्पतालमा उपचार गर्न नसक्ने सर्वसाधारणलाई ललाइ–फकाइ प्राइभेट अस्पतालमा पु¥याउने काम ड्राइभर वा जो कोहीबाट भएमा उसलाई कडाभन्दा कडा कारबाही गर्नु अत्यन्त आवश्यक छ ।

प्रायः यस्तो ठगिनेमा मध्यम र न्यून आर्थिक अवस्थाका मान्छेहरू रहेका छन् । गाउँ गाउँबाट सरकारी अस्पतालको आकस्मिक कक्षमा केही उपचार गरी भर्ना गर्ने बेलामा प्राइभेट अस्पतालमा बिरामीलाई सरुवा गर्ने काम सरकारी अस्पतालका आकस्मिक कक्षका चिकित्सकहरूको हुन्छ । बिरामीलाई विभिन्न डरत्रास देखाई प्राइभेट अस्पतालमा बेच्न गरिएका तमाम उदाहरणहरू पाउन सकिन्छ ।

प्रत्येक प्राइभेट अस्पतालहरूले बिरामी बेचबिखन गर्नका लागि अस्पतालमा मार्केटिङ्ग विभागको स्थापना गरेका हुन्छन् । उक्त विभागले आफ्नो विभागको काम कर्तव्य भुलेर विभिन्न पृष्ठभूमिका दलालहरूसँग सम्पर्क बढाई कसरी बढीभन्दा बढी बिरामी खरिद गरी तान्न सकिन्छ भन्ने सोच बनाइरहेका पाइन्छ । यो सरासर ठगी धन्धा हो । स्वास्थ्य उपचारका नाममा आम सर्वसाधारणहरू ठगिइरहेको कुरा कुनै नयाँ भने होइन ।सरकारले यो ठगीधन्दा तोड्न ठोस कदम चाल्न आवश्यक छ ।